خانم ابتکار

دود آلودگی هوای تهران سالهاست که هر سال با آغاز فصل سرما در چشم ما می آید و دوباره با پایان آن فراموش می شود. من از کودکی به یاد دارم که دلمان را خوش میکردیم به اینکه مدارس تعطیل بشود بدلیل وارونگی هوا و جالب اینکه نسل بعد از من هم با من در این نوستالژی شریک اند و اگر اینطور بخواهد ادامه پیدا کند احتمالا تعطیلی مدارس بدلیل آلودگی هوا برود کنار تصمیم کبری و چوپان دروغگو و بشود خاطره مشترک همه آنهایی که در پایتخت زندگی می کنند. با این حال خانم ابتکار که رییس سازمان محیط زیست است بجای بهبود وضهیت تهران برای بهبود رابطه با آمریکا منتظر نتیجه مذاکرات هسته ای است!

بهتر نیست ایشان که برای بار دوم ریاست سازمان محیط زیست را بر عهده گرفته و احتمالا باید از تجارب دوران اصلاحات چه در عرصه سیاست و چه در حوزه محیط زیست درس گرفته باشد به وظیفه ای که رییس جمهور محترم بر عهده ایشان گذاشته بپردازد و بجای وبلاگ نویسی و پرداختن به جامعه مدنی به حل بحران ریزگرد ها و خشکی زاینده رود و هامون و دریاچه ارومیه اهتمام ورزد؟!
مبرهن است که در طبیعت همه چیز به مرور زمان رخ میدهد و بسیاری از معضلاتی که هم اکنون در محیط زیست ایران نمود یافته اند ریشه ای حد اقل ده ساله دارند. و برعکس آنچه که در رسانه های منتسب به دولت بر آن تاکید میشود؛ مرهون مدیریت اشتباه سازمان محیط زیست مخصوصا در دولت هشتم است که بطرز جالبی در همه عرصه ها چه در اعتماد سازی و چه در نگاه به بیرون و دست به دامن همسایه شدن برای رفع مشکلات داخلی بر دولت یازدهم انطباق دارد!  

عجیب است که معاون رییس جمهوری که بارها و بارها رسانه ها و منتقدان را تهدید نموده و به استهزا کشیده است راجع به خفقان در دولت قبل صحبت میکند در حالیکه برای هر چشم بینایی پر واضح است تفاوت برخورد با رسانه های منتقد در دولت قبل و این نو دولت تمدید و امید! بهتر نیست به جای اینکه به دروغ بزرگ خفقان در دوره احمدی نژاد بپردازید فکری به حال هوای تلخ پایتخت بکنید که یک هشتم جمعیت ایران در آن زندگی می کنند. و یا بجای بررسی روابط ایران و ترکیه در حوزه های سیاسی و اقتصادی به رابطه ای مثمر ثمر با دولت های خلیج فارس برای حل مشکلات زیست محیطی خلیج فارس فکر کنید؟! و یا بجای ابراز تاسف از زمین خوارای در دولت قبل (!) پاسخی برای 380 هکتار از زمین های حفاظت شده آشوراده ارائه شود که در اقدامی جالب توجه و عجولانه در واپسین روزهای دولت هشتم یکشبه خصوصی شدند؟ و این دولت نهم بود که با کمک دادستانی و سازمان بازرسی کشور دوبار این زمین ها را به اراضی ملی بازگرداند. و اینکه چرا امروز در کمال تعجب دوباره همان اتفاق در حال رخ دادن است؟!

چرا رییس سازمان محیط زیست که در شورای شهر تهران نیز پیش از این حضور داشته و امروز مجددا متصدی مستقیم امر محیط زیست شده است پاسخی روشن و شفاف برای وضعیت آلودگی هوای تهران ارائه نمی کند و از آن تاسف برانگیز تر اینکه کسی که پیش از این با یک سوال مواجه بوده همچنان و پس از گذشت بیش از ده سال راه حلی برای آن پیدا نکرده است! اگر منشا آلودگی بنزین تولید داخل است چرا امروز و با واردات این حجم بنزین به کشور همچنان با وضعیت خطر در تهران مواجهیم.

اینکه بودجه سازمان محیط زیست 24 درصد افزایش یافته یعنی این سازمان باید یک پنجم برابر نمود بیشتری چه به لحاظ کمی و یا کیفی داشته باشد اما رییس آن مدام در حال اظهار نظر های سیاسی درباره گسترش جامعه مدنی و وضعیت دولت قبل و رابطه سیاسی با کشور های منطقه است و فعالیت های زیست محیطی آن هم شامل واگذاری زمین های عمومی و خصوصی سازی امثال آشوراده است! اگر قرار به ایجاد مناطق گردشگری و آزاد است چرا سیستان و بلوچستان که با خطر مهاجرت جمعیت مواجه است و تنها راه نجات منطقه مرزی سیستان از خالی از سکنه شدن اعلام منطقه آزاد تجاری است از چشم دولت پوشیده مانده است!؟ اما این همه تاکید بر منطقه آشوراده میشود؟!

این ها همه دلایل مشخصی دارند! سازمان محیط زیست هم بخشی از همان دولتی است که کلید حل مشکلاتش را در نگاه به خارج میداند و بجای اعلام کارنامه صد روزه خود به تخریب دولت قبل می پردازد و به فرافکنی بعنوان کلید مشکلات نگاه می کند! توافق هسته ای به نتیجه نمیرسد چون دلواپسان... هوای کلان شهر ها آلوده است چون بنزین... رابطه با آمریکا اصلاح نمی شود چون گروه های فشار... دریاچه ارومیه خشک شده چون احمدی نژاد...

معلوم نیست کلید دولت در کدام قفل گیر کرده که امروز تمام مشکلات از بی ربط ترین و خارق العاده ترین راه ها پیگیری می شوند! دیپلماسی لبخند به بیشتر شدن تحریم نفتی انجامیده و دولت برای کم کردن وابستگی به نفت به جای تولید و سرمایه گذاری بر صنعت، بخش عمده ای از منبع درآمد بودجه را، از محل مالیات بر واردات، جریمه های رانندگی و فروش سربازی و امثال آن تعریف میکند! ثروتمندان از دولت دلاری که ندارد را بگیرند و کالای مصرفی وارد کنند بعد به دولت مالیات ریالی بدهند! مردم خلاف کنند که جریمه بشوند و این جریمه به خزانه دولت واریز شود. آنهایی که از انجام سربازی شانه خالی کرده اند یک مبلغی به دولت بدهند تا کسری بودجه دولت تامین شود. البته این نشان از یکپارچگی دولت در عرصه های گوناگون دارد و خود امتیازی محسوب می شود در نوع خودش چرا که تمام بخش های دولت با هم به بیرون نگاه می کنند! و اینها همه نتیجه آن است که مشاوران دولت امثال تقی زاده ها هستند و رییس جمهور در مانور نظامی اقتدار موشکی را زیر سوال میبرد! بجای اینکه دیپلماسی دولت به شکلی تغییر کند که در مقابل عربستان بازدارنده باشد و جمهوری اسلامی از امتیازات منطقه ای خود برای تنبیه عربستان بهره بگیرد مشکلات به گردن دلواپسان هسته ای انداخته می شود! رییس سازمان محیط زیست بجای حل مشکل تهران و دیگر کلان شهر ها بنزین تولیدی دولت قبل را که تولید آن تقریبا متوقف شده می اندازد. آقای خاتمی هم در دوره خود همین موراد را به شکلی دیگر مطرح میکرد. خاطره کلید واژه هایی مثل نه بحران در روز هنوز در ذهن بسیاری باقی مانده است و چقدر انتهای جاده ای که پیموده شده است نزدیک است!

خانم ابتکار! شما که از آغاز انقلاب در عرصه سیاست فعالیت کردید بهتر نیست این بار به آنچه که باید بپردازید و بر خلاف دیگر بخش های دولت سیاسی کاری را کنار بگذارید و به آنچه سازمان متبوعتان تصدی اش را برعهده دارد توجه کنید؟ سازمان محیط زیست از غیر سیاسی ترین سازمان های دولت باید باید باشد که کارویژه ای مشخص دارد! نتیجه توافق هرچه باشد و رابطه با امریکا به هر جایی که کشیده شود و رابطه ما با ترک ها در هر عرصه ای پیگیری شود و جامعه مدنی هر فرجامی داشته باشد؛ احیای دریاچه ارومیه ضروری است و معضل هوای تهران باید حل بشود و حفاظت از اراضی ملی نیز ارتباطی با هیچ کشور خارجی ندارد!