ماسون های هاشمی!

آنچه امروزه بعنوان پادشاهی اردن شناخته می شود در اصل حاصل فروپاشی امپراطوری عثمانی و پاداش انگلستان به شریف حسین (شریف مکه) بخاطر نقش موثر او در رهبری جنبشهای ناسیونالیست استقلال طلب عرب بر علیه دولت عثمانی است و تاریخ مجزای آن بعنوان مملکت اردن به سال ۱۹۲۱ باز می گردد. کشوری که از شرق با عراق از جنوب با عربستان از غرب با سرزمین های اشغالی و لبنان و از شمال با سوریه هم مرز است.

درجریان جنگ های داخلی عثمانی شریف حسین از طریق فرزندش عبدالله (عبدالله اول) مذاکرات با انگلیس را آغاز کرد و پس از فزوپاشی عثمانی خواستار حکومت بر سرزمینهای شبه جزیره و شامات شد که از سوی دولت انگلیس به او وعده داده شده بود اما نیاز انگلستان به حمایت یهودیان در جنگ جهانی و وادار کردن امریکا به دخالت در جنگ به نفع متفقین بریتانیا را ناچار به توافقات عمده با یهودیان بر سر حاکمیت فلسطین نمود. همچنین طی مذاکرات با فرانسه سوریه و لبنان نیز به فرانسه داده شد که در نتیجه برای شریف حسین جز اردن عراق و شبه جزیره باقی نماند. شریف حسین فرزند دیگرش فیصل را به انگلستان فرستاد تا در این زمینه با بریتانیا مذاکره کند. در جریان اجلاس ۱۹۲۱ قاهره انگلستان علارغم اصرار فیصل عراق را به او و اردن را به عبدالله می بخشد و مملکت پادشاهی اردن رسمیت میابد و از آنجایی که شریف حسین خودرا به هاشمیان منصوب می کرد به اردن هاشمی تبدیل می شود.

لفظ هاشمی منبعث از انتصاب آنان به بنی هاشم و امام حسن ع است که ابدا صحیح نیست و شجره نامه ای که ارائه می شود نیز جعلی بوده و علاوه بر مطالعات تاریخی که در این زمینه صورت گرفته (نظیر کتاب ملک عبدالله، بریتانیا و ساخت اردن - مری کریستینا ویلسون مورخ و استاد دانشگاه ماساچوست)؛ سنی مذهب بودن آنها و عداوت عمیقشان با شیعیان ناقض این مدعاست. 

اما در حالیکه سیادت آنها مردود است انتصابشان به قریش تا حدی قابل قبول است چرا که اولا جد آنها شریف حسین شریف مکه بوده و شریف به پرده دار کعبه و در نتیجه حاکم معنوی و اجتماعی حرمین اطلاق می شده و از آنجا که اکثر ساکنان مکه از قریش اند و پرده داری نیز به بزرگان قوم تعلق داشته شریف حسین می توانسته از قریش باشد. در این میان احتمال انتساب آنها به بنی امیه بخاطر انتخاب رنگ قرمز که منتسب به امویان است در مقابل رنگ سبز علویان و سیاه بنی العباس بیشتر است. حتی رنگ قرمز در بیشتر پرچمهای کشور های عربی نیز مطابق دیکشنری Islamica متاثر از انتخاب رنگ قرمز توسط شریف حسین بوده است.

اصرار انگلستان به حکومت عبدالله بر اردن و ثبات یکصد ساله حکومت دیکتاتوری این کشور در حالیکه حکومت فیصل بر عراق و برادرش علی و پدرش شریف حسین در عربستان به راحتی سرنگون شدند و تقریبا هیچ کشوری در منطقه چنین ثبات سیاسی طولانی را تجربه نکرده است بعلاوه ی اینکه اردن بیشترین مرز مشترک خاکی را با سرزمین های اشغالی دارد سوال برانگیز است. و این احتمال را در ذهن متبادر می کند که ممکن است هدف از حمایت گسترده از حکومت مستبدانه خاندان هاشمی چیزی جز حمایت از اسرائیل نباشد. چرا که شهر بیت المقدس تنها 25 کیلومتر با ساحل بحرالمیت و کمتر از 50 کیلومتر با مرزهای اردن فاصله دارد.

اما بحث ها پیرامون پادشاه کنونی اردن عبدالله دوم که نا آرامیهای اخیر در حکومت او رخ داده است از دیگر هاشمیان بیشتر و جالب تر است.

ملک عبدالله، در تاریخ 30 ژانویه سال 1962 میلادی به دنیا آمد. پدرش ملک حسین و مادرش آنتوانت آوریل گاردنر دختر یک کلنل انگلیسی یهودی به نام والتر پرسی گاردنربود که در جریان فیلم برداری فیلم لورنس با ملک حسین آشنا شده بودند. کلنل بعد از جدایی مادر عبدالله  از ملک حسین بخاطر عدم پذیرش دین اسلام او را به انگلستان می برد و در نتیجه عبدالله از یک مادر یهودی متولد می شود و در دامان یک یهودی پرورش میابد.

عبدالله دوم پس از گذراندن دوران ابتدائی در اردن، برای تحصیل به انگلستان و پس از آن به آمریکا می رود و در نهایت تحصیلات خود را در دانشکده ی پمبورک آکسفورد به پایان میرساند. وی در سال 1980 به عوان دانشجوی دانشگاه افسری سلطنتی سند هرست وارد این دانشکده شد و سپس به درجه ستوان دوم سواره نظام سلطنتی انگلیس نایل گشت و پس از آن، درجات نظامی خود را در ارتش انگلستان ارتقاء داد؛ این امر تا آنجا رسید که وی در نهایت به مقام سرهنگی و جانشین فرمانده سواره نظام سلطنتی انگلستان که یک هنگ زرهی است، رسید. در عرصه تحصیلات سیاسی نیز وی در دانشکده ی روابط بین الملل ادموند ای. والش دانشگاه جرج تون انگلستان تحصیل کرده و با درجه کارشناسی ارشد از آنجا فارغ التحصیل شده است.

با رانی الیاسین متولد کویت و شهروند فلسطین که اصلیت اردنی دارد و اکنون ملکه رانی عبدالله نامیده می شود، ازدواج کرده و از او  صاحب  4  فرزند  می باشد. بترتیب حسین ایمان سلما و هاشم.

نحوه به قدرت رسیدن او نیز جالب است. در حالیکه تا چند روز پیش از مرگ ملک حسین برادرش شاهزاده حسن مقام ولیعهدی اردن را در اختیار داشت به اتهانم خیانت، در تاریخ 24 ژانویه سال 1999 میلادی  از سمتش  برکنار می شود و شاهزاده عبدالله بن حسین (عبدالله دوم) به جای وی منصوب می گردد. عجیب اینکه دو هفته بعد ملک حسین فوت میکند و عبدالله به پادشاهی می رسد.

عبدالله دوم تا قبل از سال 2004 میلادی، برادر ناتنی خود شاهزاده حمزه را به عنوان ولیعهد انتخاب کرده بود، اما از آن سال به بعد پسرش شاهزاده حسین را به این مقام منسوب کرد.

فراموش نکنید که در بنی اسرائیل نسل از مادر منتقل میشود و نه از پدر و ملک بصورت شک برانگیزی از یک مادر یهودی متولد شد و غیر منتظره ولیعهد شد و ولایت عهد را نیز به پسر خود منتقل نمود.

شواهد بسیاری مبنی بر اینکه پدر وی یعنی ملک حسین  و  جد  وی یعنی شریف حسین  هر دو عضو گروه ماسونی « Order of the Bath » بودند نیز وجود دارد در نتیجه با توجه به سابقه حضور اکثر اعضای خاندان پادشاهی اردن در گروه های ماسونی و نیز زندگی طولانی ملک عبدالله در کشورهای غربی، هیچ بعید نیست که وی نیز عضو این گروه ها باشد.

شاهد این مدعا نامه ایست که از سوی یک گروه ماسونی اسراییلی برای بیل کلینتون، ملک حسین و اسحاق رابین فرستاده شده و در نوامبر سال 1994 در نشریه ی اسراییلی « جروزالم پست » به چاپ رسیده است، و در آن به وضوح از این سه نفر به عنوان ماسون های صلح طلب نام برده شده است.

نکته جالب توجه اینکه ماسون بودن پادشاهان این خاندان، تنها به ملک حسین ختم نمی شود؛ بلکه نخستین پادشاه این سلسله یعنی شریف حسین حاکم حجاز نیز ماسون بوده است. این مسئله ی تعجب برانگیز به وضوح در سایت های اینترنتی متعددی بیان شده است که از آن جمله می توان به دیکشنری اینترنتی Wikipedia اشاره کرد. شخص شریف حسین موسس خاندان سلطنتی هاشمی و جد ملک عبدالله دوم پادشاه اردن،  عضو  گروه  ماسونی « Order of the Bath » بود  و در این گروه مقام « GCB » را در اختیار داشته است گرچه این نکته عجیب به نظر می رسد و باور حضور یک مرد عرب اهل حجاز با لباسهای ستنی عربی در گروههای ماسونی کمی مشکل است، اما متاسفانه واقعیتی است که وجود دارد .

علاوه بر یهودی بودن مادر عبدالله دوم از نکات دیگری که ممکن است ارتباط خاندان سلطنتی اردن را با یهودیان نشان دهد، نماد مخصوص این خاندان است که به صورت ستاره ی 7 پر در زمینه ی رنگ قرمز می باشد که این مسئله در پرچم این کشور نیز هویدا است.

نماد ستاره ی 7 پر که نماد این خاندان است، بسیار مشکوک است چرا که نمادهای یهودی و ماسونی بسیاری وجود دارند که به صورت اشیاء نورانی با 7 شاخه یا شعاع نور می باشند که از آن جمله می توان به شمعدان 7 شاخه ی یهود و شمعدان 7 شاخه ی ماسونی اشاره کرد. همچنین مجسمه ی آزادی شهر نیویورک آمریکا که مجسمه ای ماسونی بوده و سازنده اش نیز یک ماسون بوده است، یک تاج به صورت خورشید با 7 شعاع نور بر روی سر دارد. ستاره ی 7 پر خاندان سلطنتی اردن نیز یک شیء نورانی است که 7 شعاع نور دارد و علایم یهودی و ماسونی را به ذهن متبادر می سازد. از آن جا که بسیاری از اعضای این خانواده، فراماسون بوده و با یهودیان و صهیونیست ها ارتباط حسنه داشته اند، هیچ بعید نیست که علامت ستاره ی 7 پر نماد این خاندان نیز بیانگر ارتباط ناگسستنی آن ها با فراماسونری و یهودیان باشد.

با توجه به شواهد موجود و حمایت همه جانبه کشورهای غربی از اردن، پادشاهان این کشور همواره نقش کلیدی در شیطنت ها و فتنه های منطقه خاورمیانه داشته اند که از آن میان می توان به سازش دراز مدت با اسرائیل، دشمنی با شیعیان، حمایت از جنگ صدام علیه ملت مظلوم ایران و... اشاره کرد.حتی اعترافی تلویزیونی خطاب به تلویزیون اسرائیل وجود دارد که در آن ملک حسین اعتراف می کند که شخصا دو روز قبل از جنگ اکتبر به تل آویو سفر کرده تا قصد مصری ها و سوری ها را برای حمله به اسرائیلی ها خبر دهد. ملک حسین همچنین در جریان فدایین نیز از اسرائیل علیه سوریه کمک گرفت که حتی در میان سران خائن عرب نیز همچنان بی سابقه باقی مانده است.

در زمان حضور امام خمینی (ره) در نوفل لوشاتو در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی ملک حسین  پادشاه اردن به فرودگاه پاریس آمده و تقاضای ملاقات با امام خمینی (ره) را داشته است. اما وقتی خبر به امام خمینی (ره) می رسد درخواست شاه اردن را رد می کنند که ناشی از عمق خباثتی است که امام در این مرد می دیده چرا که امام حتی به دیدار با عرفات راضی شده بودند اما پادشاه اردن را نمی پذیرند.

با عضویت پادشاهان خاندان هاشمی از جمله شریف حسین و ملک حسین در فراماسونری، زمینه تسلط بیشتر بر اردن فراهم آمده اما تمرکز و توجه ویژه انگلستان، بر تولد ملک عبدالله  و  پادشاهی  وی،  در  نوع  خود شگفت انگیز است. بدین نحو که پس از قراردادن خانم آنتوانت گاردنر بر سر راه ملک حسین و فراهم نمودن شرایط ازدواج وی با ملک، زمینه را برای تولد یک شاهزاده ی دو رگه انگلیسی – اردنی فراهم آوردند. سپس با تربیت این شاهزاده در مدارس و دانشگاههای انگلیسی و آمریکایی و حتی آموزش وی در ارتش انگلستان تا مدارج بالا در حد سرهنگی سواره نظام سلطنتی، او را به صورت کامل برای تحقق اهدافشان در منطقه تربیت نمودند و خو و منش غربی را نیز به عنوان سوغات غرب در وی نهادینه کردند و سرانجام با حرکتی عجیب و کاملاً مشکوک، چند روز مانده به مرگ ملک حسین، شاهزاده حسن برادر ملک حسین را از مقام ولیعهدی خلع نمودند و ملک عبدالله دوم پسر ملک حسین را که نژادی دورگه داشته و مطابق فرهنگ غربی پرورش یافته بود، به جانشینی ملک حسین برگزیدند. و آن پس ملک عبدالله دوم به تأمین منافع غرب در منطقه پرداخته است. 

در این زمینه در وبسایت  فرماندهی مرکزی ایالات متحده ی آمریکا سخنان قابل تاملی از قول دریاسالار ویلیام. جی. فالون فرمانده وقت  نیروی  دریایی در برابر کمیته ی خدمات مسلح سنا ذکر شده که حکایت از نقشه های شوم آمریکا و متحدانش برای تسلط  بر  خاورمیانه،  به واسطه ی رهبری اردن در منطقه دارد:

"...سلطنت هاشمی در اردن کلید و متحدی با ارزش در جنگ بر علیه افراطیون خشن باقی مانده و به طور چشمگیری به ثبات در منطقه کمک می کند...به دلیل تهدیدات فعالیت های تروریستی داخلی، تلاش های ضد تروریستی بسیاری را رهبری کرده است ... اردن یک رهبر منطقه ای برای امنیت و آموزش ضد ترور و میزبان اصلی ابتکارات برای توسعه توانایی های امنیتی است... موقعیت استراتژیک اردن، دید نوسازی و ایجاد امنیت پیشرفته، به این کشور نقش منطقه ای می دهد و باعث افزایش وسعت نفوذ آن می گردد. برنامه های نظامی ما و کمک های اقتصادی، برای ادامه نوسازی اردن و رهبری در منطقه برای این کشور حیاتی است...."

شاه اردن نسبت به شیعیان نیز بسیار کینه دوز است و در این میان بیش از همه از ایرانیان نفرت ارد. او اولین کسی بود که عبارت « هلال شیعی » را بر سر زبان ها انداخت و از خطرناک بودن آن سخن راند و طی اظهارات خود از اینکه دولت شیعی در عراق به روی کارآمده  اظهار نگرانی کرده و آن را در راستای تشکیل هلالی از سرزمینهای شیعه اعم  از  ایران،  بخش  اعظم  عراق،  بخشهایی  از  سوریه،  لبنان  و  مناطق نفت خیز عربستان دانست. این سخنان ملک عبدالله نشان از کینه وی نسبت به شیعیان داشته و در حالی که هر روزه شیعیان بسیاری در عراق و نقاط دیگر جهان توسط گروههای تکفیری به شهادت می رسند، سخن او تلاشی در جهت آسیب بیشتر به شیعیان تلقی می شود. عبدالله همچنان نقش غیرقابل انکاری در دسایس خاورمیانه به نفع غرب دارد که از آن جمله می توان پناه دادن به منافقین،دسیسه علیه حزب الله لبنان در جنگ 33 روزه و بعد از آن، دست داشتن در ترور فرماندهان مقاومت همچون شهید مغنیه و ... را نام برد. در طی تشدید نبرد بین نیروهای مقاوم الحوثی در یمن و نیروهای دولتی این کشور نیز شاه اردن تعدادی از کماندوهای کارآزموده خود را به مناطق شمالی یمن اعزام کرد تا بدین وسیله کماندوهای اردنی در کنار ارتش عربستان سعودی و نیروهای دولتی یمن، علیه حوثی ها وارد جنگ شوند.   

پادشاه اردن که از سوی دیدبان حقوق بشر به نقض آزادی های مدنی متهم است در حالی برای حفظ قدرتش تلاش می کند که بحران اقتصادی اجتماعی عمیقی سراسر اردن را فراگرفته و حتی در میان عشایر که حامیان سنتی خاندان هاشمی محسوب می شوند نیز رسوخ کرده است بطوریکه معترضان خواستار انحلال پارلمان و برکناری نخست وزیر سمیر الرفاعی و تمامی کابینه او، تجدید نظر در قانون اساسی و آزادی های اجتماعی توزیع عادلانه ثروت و تحدید قدرت به نفع مردم هستند.