بی عنوان

چنین گفت موبد که مرده بنام به از زنده دشمن بدو شادکام

بی عنوان

چنین گفت موبد که مرده بنام به از زنده دشمن بدو شادکام

بی عنوان


  • ۱
  • ۰

کدام امید؟!

اگرچه تاکید بیش از حد بر این مسئله صواب نمی نماید اما در رابطه با سخنان برخی نمایندگان مجلس در جریان جلسات رای اعتماد و بعضی صحبتهایی که مخصوصا پس از انتخابات از زبان برخی جریانهای عمدتا اصلاح طلب مطرح می شود و در کمال تعجب به شکلی نادرست از سوی رسانه ملی نیز پیگیری میگردد؛ ناگفته ماندن بعضی موارد موجب تحریف حق از موضع آن خواهد شد. مواردی که به تاکید بر امیدواری اقشار مختلف پس از انتخاب آقای روحانی به ریاست جمهوری مربوط می شود و خود از دو وجه قابل توجه است. اول اینکه از سوی چه کسانی صورت می گیرد و وجه دوم نیز علت آن است. اگرچه نویسنده سعی در زیرسوال بردن اساس انرژی مثبتی که پس از انتخاب هر دولت جدید در میان مردم بوجود میاید نداشته و فهوای کلام بررسی عملکرد برخی گروه هاست که با دست آویز امیدواری مردم به میدان آمده اند.

در طی دو دولت نهم و دهم که شاید دومی را به زحمت بتوان دولت اصولگرای کاملی خواند علارغم تمام کاستی ها و اتفاقات ناخوشایند، کشور در مسیر پیشرفت قرار داشت و طبق گفته مقام معظم رهبری دولت نهم قطار دولت را به ریل انقلاب بازگردانده بود. جمهوری اسلامی بیشترین رشد را در عمده موارد از صنعت گرفته تا تولید علم و برد سیاست خارجی در راستای آرمانگرایی در مقایسه با گذشته داشت که ثمر دادن سرمایه گذاری های دولت های گذشته نیز در میان آن به چشم می خورد. همزمان جریانی که با شوراهای دوم اقبال خود را از دست داده بود و با انتخابات نهم به کلی کنار گذاشته شده بود تمام قد به اقلیت اشکال تراشی پیوست که بارها مورد ذم بنیانگذار انقلاب قرار گرفته بود. اشکال تراشی ها و سیاه نمایی ها و تبلیغات سوئی که هم صدا با صدای آمریکا از سال 84 آغاز شده بود در سال 88 به اوج خود رسید و مسئله انتخابات به میدانی برای از بین بردن اعتماد مردم نسبت به نظام تبدیل شد. سیاه نمایی گسترده با خدشه دار کردن خدمات دولت نهم در امور اجرایی و سیاست خارجی که درصد قابل توجهی از آن نیز خلاف واقع بود پیش از انتخابات 88 و درکنار کلیدواژه صیانت از آرا آغاز شد و پس از آن، بواسطه مسئله تقلب تمامیت نظام را هدف قرار داد و هزینه ای هنگفت برای مردم ایجاد نمود. با فروکش کردن غبار فتنه موج جدیدی از سیاه نمایی ها به شکلی گسترده آغاز شد و برخی چهره های شاخص نیز مدام به ابراز نگرانی های بی مورد از وضعیت انقلاب و مردم پرداختند. جریانات خاص نیز مدام بر این طبل نگرانی می کوبیدند و رسانه های بیگانه آن را تایید می کردند تا جاییکه هر سوم شخصی که هیچ اطلاعی از وضعیت واقعی جمهوری اسلامی نداشت به این نتیجه می رسید که نظام به زودی سقوط خواهد کرد.

ظن وضعیت نابسامان جمهوری اسلامی اما نه تنها در میان اکثریت مردم وجود نداشت بلکه علارغم کاستی های متعدد در امور مختلف علی الخصوص وضعیت معیشتی، ملت همچنان به آینده امیدوار بود و در هر عرصه ای با اقتدار و امید به فعالیت خود ادامه می داد. شور و شوقی که اقایان آن را زاییده ی ثبت نام برخی کاندیداها مطرح می کردند پیش از آن در انتخابات مجلس نیز وجود داشت و در راهپیمایی های متعدد بروز یافته بود و برخی رد صلاحیت شدن ها نیز آن را تغییر نداد. اساسا رفتار ملت و امیدشان به آینده هیچگاه در این سی سال تغییر نکرده و پس از آن نیز نخواهد کرد اما چه چیزی باعث می شود رفتار برخی رسانه ها و بعضا رسانه ملی در کنار بعضی آقایان قبل و بعد از انتخابات یازدهم اینچنین تغییر کند؟ 

مسئله اصلی در این رابطه تعریف صحیح از مردم است فلذا آنجه باید مورد توجه قرار بگیرد نه عنوان شدن مفاهیمی مانند نارضایتی و نا امیدی و نگرانی در کنار آزادی و اعتماد عمومی بلکه گوینده ی آن و انطباق آن با واقعیت است. جریانی که خود را پس از انتخابات هشتاد و هشت بعنوان سخنگوی مردم مطرح کرده بود و تا پیش از اعلام نتیجه انتخابات یازدهم همچنان بر انتخابات آزاد و ... تاکید می کرد امروز بر صحت آن صحه می گذارد و در تغییر جهتی جالب توجه از روزهای روشن آینده خبر می دهد. انتخابات را در حالی تایید می کند و دموکرات ترین انتخابات دنیا می خواند که کاندیدای مورد حمایت او رای آورده است همانگونه که از محدودیت خود ساخته ی خود با عناوینی نظیر اختناق عمومی یاد می کند.

آنچه نباید از آن غفلت کرد این است که نه سیاه نمایی های گذشته ایشان صحت دارد و نه مصادره امیدواری مردم به اشخاص و جریانات خاص. بلکه جریانی که مدام بر انحطاط نظامی که رو به تعالی حرکت می کرد تاکید مینمود امروز بواسطه برخی تغییر و تحول ها دست از انکار واقعیات برداشته از شور و شوق مردم دم می زند. در حالیکه نظام جمهوری اسلامی هیچ گاه از بدو پیدایش در سراشیبی قرار نگرفته و مردم آن نیز هیچگاه امید خود را به آینده از دست نداده اند که امروز آن را بازیافته باشند. جمهوری اسلامی عنقائ البقا است لا یصطاده العناکب.

  • ۹۲/۰۵/۲۲
  • محمد صادق حاج صمدی

تدبیر و امید

دولت تدبیر و امید

نظرات (۱)

ﮐﻠﯿﺖ ﺣﺮﻓﺎﺗﻮﻥ ﺩﺭﺳﺘﻪ ﻭﻟﯽ ﺩﯾﺪﺗﻮﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺧﻮﺵ ﺑﯿﻨﺎﻧﺲ .ﻣﺮﺩﻡ ﻫﻤﻮﻥ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﻫﺴﺘﻦ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﯾﻊ ۸۸دوباره ﺑﻪ ﻫﻤﻮﻥ ﺟﻨﺎﺡ ﺭﺍﯼ ﺩﺍﺩﻥ ﺷﺎﯾﺪ ﻡ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ؟؟!!
پاسخ:
رای دادن مردم به این ها بدلیل این بود که بدلیل حضور جلیلی و طرح شدن بعضی بحث ها مشکل اقتصاد به گردن انرژی هسته ای افتاد و تنها جناحی که گفتمانش توی بحث هسته ای متفاوت بود همین ها بودن. در واقع نه اون واقعیت داشت نه برداشت مردم اما اونهانونستن برای مردم این تفکر رو بوجور بیارن و البته موفق هم شدن و الا به لحاظ دیگه اون جناح انقدر رای نداره به نظرم.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی