هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ماست

ملت! عامل همه تحریم ها انرژی هسته ایست! دولت سعی میکند از خیر آن بگذرد تا مشکلات اقتصادی را حل و فصل کند و قیمت پایین نفت را هم حتی بالا بکشد اما مشتی مزدور بی سواد از جای خاص تغذیه شونده و امثال بذرپاش و رسایی و خلاصه مشتی دلواپس لبو فروش هستند که نمی گذارند! همه آنهایی که از قبل تحریم ها سود بردند و امروز نمی توانند ببینند مشکلات مملکت حل بشود! نه تنها منتقدان توافقنامه که منتقدان تکخوانی زنان،وضعیت مجوزهای وزارت ارشاد، وزیر پیشنهادی علوم، آلودگی هوای تهران، خشکی زاینده رود و در یک جمله تمام آنهایی که ان قلتی به عملکرد ارکان و بخش های دولت دارند و مزدور و بیسوادند و صرف نظر از اینکه این انتقاد ها از سوی چه کسی مطرح می شود و یا درباره چه موضوعی عنوان می گردد ما و خیلی های دیگر که همدیگر را هم نمی شناسیم مجموعه ی از دلواپسان جمهوری اسلامی را شامل می شویم!
 
اصلا آلودگی هوای تهران، هم که محیط زیست گفته بود تقصیر داعش است تقصیر ماست! خشکی زاینده رود، مهاجرت معکوس مردم سیستان، قیمت گوجه فرنگی، پایین آمدن قیمت نفت، نرخ تصادفات در کشور، آمار مرگ و میر، دست فروشی مترو، تاخیر هواپیماها، کشته شدن جوان سیاهپوست آمریکایی، سیل های بنگلادش و حتی زلزله های ژاپن هم تقصیر دلواپسان و امثال بذرپاش و رسایی است! اصلا من قرار داد کرسنت را هم شخصا بر عهده میگیرم!

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت!

در این چند روزی که از سخنان کارشناسانه آقای ترکان در نشست تخصصی صنعت خودرو می‌گذرد؛ به‌عنوان یک شهروند جمهوری اسلامی به این فکر می‌کردم که بالاخره یکی در کابینه پیدا شد که بخواهد با مردم روراست باشد؛ هرچند که فرموده باشد ما جز آبگوشت بزباش و قرمه‌سبزی در هیچ تکنولوژی برتری نداریم!

اما آقای ترکان اشتباه می‌کنند. گرچه شاید ساخت پهپاد، موشک‌های بالستیک و غنی‌سازی اورانیوم با دست خالی و تولید دارو با فناوری نانو و سلول‌های بنیادی و امثال آن تکنولوژی محسوب نشود اما نباید خودمان را ببازیم! به جای تکنولوژی ما در خیلی موارد دیگر در جهان نه‌تنها برتریم که صاحب سبک، پرچمدار و منحصر به فردیم!  مثلا در انتخاب وزیرانی که پرونده دارند علیه امنیت ملی و حضوری پرشور و پررنگ در اغتشاشات براندازانه داشته‌اند. یا در انتخاب وزیر امور خارجه‌ای که در خاطراتش می‌نویسد من از قول فلانی شنیدم که در ایران انقلاب شده و انقلاب را در سی‌ان‌ان دیده است. ما نه تنها برترین که تنها دارنده مذاکره‌کننده ارشدی هستیم در جهان که به دشمن می‌گوید می‌تواند با یک بمب تمام توان دفاعی ما را نابود کند! به اینجا ختم نمی‌شود! این که ما در فروختن هست و نیستمان به ۴/۸ میلیارد دلار ناقابل که یک دهم معوقات بانکی و مایملک امثال زنجانی‌ها هم نمی‌شود؛ هم در جهان و بر جهان برتری داریم! ما تنها کشوری هستیم که نماینده مجلس خبرگان آن، برخی نمایندگان مجلس خبرگان را که مجموعه‌ای از فقها و ریش سفیدان و عالمان جمهوری اسلامی هستند؛ ناصالح خطاب می‌کند و شاید احساس وظیفه بکند که برای ریاست بر همین آدم‌های ناصالح کاندیدا بشود! ما تنها کشوری هستیم در جهان که رئیس‌جمهورش مردمش را بی‌سواد می‌خواند. هیچ کشور دیگری را سراغ ندارید که مشاور عالی رئیس‌جمهور آن به مردم بگوید لبوفروش! مردم ما تنها مردمی هستند که دولتمردانشان آنها را مزاحم، افراطی، کم‌سواد و مزدور می‌دانند! آیا هیچ کجای دیگر را سراغ دارید که مردمش نامحرم باشند و متن توافق کشورشان را از دهان دیگران بشنوند؟ ایران تنها کشوری است که در آن یکی از کسانی که بیشترین نقش را در کودتای ناکام سبز داشت حالا برای خودش جولان می‌دهد! جز ایران کجای جهان ممکن است سانتریفیوژ‌هایش را تعطیل کند به‌خاطر سوخت هواپیما و چه کشور دیگری پیدا می‌شود که از مثل توافقنامه ژنوی به‌عنوان شکست قدرت‌های بزرگ یاد کند؟! اینجا مهد اعتماد به پیردولتمردان بی‌اعتماد به نفسی است که قرار است اعتماد به‌نفس ملت را به‌کار گیرند! ما تنها صدا و سیمایی را داریم که چوب حراج به فناوری هسته‌ای زمین گذاشته نشده آن را تبریک می‌گوید و تنها رئیس دولتی را که با روی باز از ادب رئیس‌جمهور آمریکا تعریف کند. اینجا تنها کشوری است که سعی می‌کند اقتصاد را
با سروصدای دیپلماسی حل کند!

آقای رییس جمهور

خدا رحمت کند امام را که فرمود:

اگر شما به مردم کار نداشته باشید، به مصالح مردم ، به مصالح کشور کار نداشته باشید، فقط مشغول این باشید که من چطور، شما چطور، من چطورم ، شما چطورید، مردم با من هستند، مردم با شما هستند ... اگر فکر این باشید ... اگر بنا باشد شما به جای اینکه اقتصاد مردم را درست کنید بجای اینکه این کشور را بررسی کنید ببینید کجاهاست که مخروبه است و مردم از همه چیز ساقط هستند به جای این اگر چنانچه بنشینید سر مسند و به حرف و فحاشی به هم مسائل را غفلت از آن بکنید این همان است که قدرت های بزرگ میخواهند تا این مملکت خرابه بماند و صدای مردم درآید. این همان است. شما هم عمال آمریکایی هستید. منتها ملتفت نیستید! صحیفه نور ج 13 ص 76

آقای رییس جمهور!
مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى. فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَى! و اما کسى که از ایستادن در برابر پروردگارش هراسید و نفس خود را از هوس باز داشت پس جایگاه او همان بهشت است! آیا ما و شما جز نفس یکدیگریم؟! آیا کسی که برای آینده انقلاب بترسد جز بخاطر حاضر شدن در مقام پروردگار و در پیشگاه مردم است!؟ خدا که اینهایی را که از پشتشان بخاطر آینده اسلام و انقلاب می لرزد را به بهشت حواله میدهد نه به جهنم!

آیا خدا ما و شما را جدا آفرید؟! که ما را ترسو و لرزان آفریده باشد؟! آیا سلام خدا بر او نفرمود شیعیان ما از اضافه گل ما خلق شدند؟! گل ما و شما آیا تفاوتی دارد با هم؟! اصلا ما و شمایی آیا هست که ما را به جهنم حواله میدهید؟! این ما و شما در کنار هم تعریف می شود و نه در مقابل هم و دیگری دشمن است نه ما! بفرض هم که ما اشتباه کنیم و یک ندانسته هایی باشد که ندانیم! و به تصمیمات شما که آیندمان را میسازد انقلت داشته باشیم، باید ارکان دولت و رسانه های دولت و دوستان دولت خانه هایمان را بر سرمان خراب کنند؟! باید برویم جهنم؟!

تو ز ما فارغ و ما از تو پریشان تا چند؟!

ما فکر می‌کردیم دادمان را از دست مشاور و معاون رئیس‌جمهور سیاهه کنیم محضر محترم خودشان، دردمان دوا می‌شود و کابینه یک تذکری دریافت می‌کند و لحنش با مردم عوض می‌شود! نمی‌دانستیم رئیس‌جمهورمان برمی‌گردد و می‌گوید کم‌سوادیم و از جای خاصی تغذیه می‌شویم! آیا به شما نرسیده که سلام خدا بر او فرمود هر کس مردم را تحقیر کند (و کرامت انسان‌ها را پاس ندارد) و در برابر مردم گردن افرازد، حقیقتا جبار و طاغوت اوست. (الحیا 9/ 331 به نقل از اصول کافی 2/311)

حداقل می‌گذاشتید دهه فجر و بازپخش سخنرانی‌های امام در این دهه درباره مردم و عزت و رابطه با آمریکا و ملتی که روزه دارد، تمام بشود بعد همچین صحنه‌هایی از صف‌های کرامت و سخنرانی‌های اکرام مردم می‌آراستید!

از نظر آقایان، مردم مشتی طرفدار بی‌قانونی و کم‌سوادند! شانس آوردیم والا مرحله بعد مردم می‌شدند حجم قابل توجهی مزاحم که زیر سایه بنفش دولت زندگی می‌کنند! من از همین دانشگاهی فارغ التحصیل شده‌ام که آقای رئیس‌جمهور اهلش را به پرداختن به توافق ژنو تهییج کرد! یکی از مرتبط‌ترین رشته‌ها را هم خواندم که علوم سیاسی بوده باشد اما حالا نمی‌دانم از نظر آقای رئیس‌جمهور کم‌سواد محسوب می‌شوم یا مزاحم یا اینکه باید درباره توافقنامه ژنو اظهار نظر کنم تا یک سری کم‌سواد دیگر در این باره صحبت نکنند.

با مردم چندچندید؟!

دیالوگ با "خودت چند چندی" از آن دیالوگهای ماندگاری است که شاید گویش متین و ظاهر فخیمی نداشته باشد اما عمق معنایش را انگار هیچ چیزی بیشتر از همین عبارت به خوبی روشن نمی کند چرا که هم شمولش وسیع است و هم طنزی نهفته دارد و هم به راحتی بین مردم رواج پیدا کرده است. حالا باید این سوال را از مسئولین دولت یازدهم پرسید که آقایان، با خودتان چند چندید؟! یا شاید هم با مردم چند چندید؟!

رییس جمهور همیشه با عناوینی مثل فهیم، هوشیار، مراقب، محرم و امثال آن از مردم یاد می کند. و تکیه اش بر فهم بالای مردم که الحق بجا و بحق است بسیار به چشم می آید اما یک پله که پایین می آییم مردم می شوند کسانی که از مسائل مملکت چیزی نمی فهمند و نامحرم جزئیات مذاکرات محسوب می شوند. البته شاید فقط لبو فروش و راننده تاکسیشان منظور آقای معاون بوده باشد بگذریم از اینکه برتراند راسل می گوید بهترین تحلیل گران جامعه رانندگان تاکسی ها هستند!

صرف نظر از کم سابقه بودن چنین توهینی در طول تاریخ جمهوری اسلامی نسبت به مردم و اینکه عاقبت کسانی که گویش و دید مشابهی نسبت به مردم داشته اند چه بوده و سر از کجا درآورده اند؛ کلام اقای سریع القلم را می توان از دو جنبه بررسی کرد: اول آن است که این از چه نوع نگرشی نسبت به مردم نشات می گیرد و دوم آنکه چه تاثیری بر شیوه مدیریت کشور و تعامل مردم با مسئولین خواهد داشت.

تدبیر تورم از تریبون مذاکرات

دولت تدبیر و امید در حالی روی کار آمد که تحریم های خارجی در کنار برخی بی کفایتی های داخلی موجب شده بود تا بهبود شرایط اقتصادی جزو اولویت های مردم برای انتخاب گزینه ی اصلح قرار بگیرد و این نکته شاید بعنوان پررنگ ترین شعار همه ی کاندیداها مطرح می شد. بحث ها عموما معطوف به ارتقای متوسط قدرت خرید مردم بود و عموم جامعه بیش از هر چیز بدنیال راه حلی حداقل برای ثبوت نرخ ارز و نوسانات بازار بودند.
رییس جمهور با آرایی نزدیک به 50 درصد گوی خدمت را از دیگران ربود و مردم امیدوار به دولت تدبیر و امید منتظر ماندند تا وضعیت بازار به حد نسابی قابل قبول برسد و اگر چیزی ارزان تر از قبل نمی شود لااقل بر قیمت آن افزوده نشود و دست سودجویان و محتکران و واردکنندگان غیرقانونی کالا از بازار جمهوری اسلامی قطع گردد. تولید ملی که از بدیهیات پیشرفت اقتصادی محسوب می شود با جلوگیری از قاچاق کالا تقویت شود و به وضعیت یارانه ها به اندازه ای که در این چندماه گذشته از دولت قابل انجام است رسیدگی گردد. انتظاری که مردم در انتخابات سال 76 نیز از ریس جمهور منتخب وقت داشتند و با چه امیدی چنان مشارکتی را رقم زده بودند.
اساسا درک مردم از نیاز جامعه همیشه صحیح و قابل اعتماد بوده و انتخاب شعارهایی که پاسخ درست را به نیاز های وقت می دهندموید همین مسئله است. اما اینکه به این مسئله تا چه حد از سوی مسئولین منتخب پرداخته می شود امری است که باید در جای خود مورد بررسی قرار گیرد.

کدام امید؟!

اگرچه تاکید بیش از حد بر این مسئله صواب نمی نماید اما در رابطه با سخنان برخی نمایندگان مجلس در جریان جلسات رای اعتماد و بعضی صحبتهایی که مخصوصا پس از انتخابات از زبان برخی جریانهای عمدتا اصلاح طلب مطرح می شود و در کمال تعجب به شکلی نادرست از سوی رسانه ملی نیز پیگیری میگردد؛ ناگفته ماندن بعضی موارد موجب تحریف حق از موضع آن خواهد شد. مواردی که به تاکید بر امیدواری اقشار مختلف پس از انتخاب آقای روحانی به ریاست جمهوری مربوط می شود و خود از دو وجه قابل توجه است. اول اینکه از سوی چه کسانی صورت می گیرد و وجه دوم نیز علت آن است. اگرچه نویسنده سعی در زیرسوال بردن اساس انرژی مثبتی که پس از انتخاب هر دولت جدید در میان مردم بوجود میاید نداشته و فهوای کلام بررسی عملکرد برخی گروه هاست که با دست آویز امیدواری مردم به میدان آمده اند.