زین همرهان سست عناصر دلم گرفت!

در این چند روزی که از سخنان کارشناسانه آقای ترکان در نشست تخصصی صنعت خودرو می‌گذرد؛ به‌عنوان یک شهروند جمهوری اسلامی به این فکر می‌کردم که بالاخره یکی در کابینه پیدا شد که بخواهد با مردم روراست باشد؛ هرچند که فرموده باشد ما جز آبگوشت بزباش و قرمه‌سبزی در هیچ تکنولوژی برتری نداریم!

اما آقای ترکان اشتباه می‌کنند. گرچه شاید ساخت پهپاد، موشک‌های بالستیک و غنی‌سازی اورانیوم با دست خالی و تولید دارو با فناوری نانو و سلول‌های بنیادی و امثال آن تکنولوژی محسوب نشود اما نباید خودمان را ببازیم! به جای تکنولوژی ما در خیلی موارد دیگر در جهان نه‌تنها برتریم که صاحب سبک، پرچمدار و منحصر به فردیم!  مثلا در انتخاب وزیرانی که پرونده دارند علیه امنیت ملی و حضوری پرشور و پررنگ در اغتشاشات براندازانه داشته‌اند. یا در انتخاب وزیر امور خارجه‌ای که در خاطراتش می‌نویسد من از قول فلانی شنیدم که در ایران انقلاب شده و انقلاب را در سی‌ان‌ان دیده است. ما نه تنها برترین که تنها دارنده مذاکره‌کننده ارشدی هستیم در جهان که به دشمن می‌گوید می‌تواند با یک بمب تمام توان دفاعی ما را نابود کند! به اینجا ختم نمی‌شود! این که ما در فروختن هست و نیستمان به ۴/۸ میلیارد دلار ناقابل که یک دهم معوقات بانکی و مایملک امثال زنجانی‌ها هم نمی‌شود؛ هم در جهان و بر جهان برتری داریم! ما تنها کشوری هستیم که نماینده مجلس خبرگان آن، برخی نمایندگان مجلس خبرگان را که مجموعه‌ای از فقها و ریش سفیدان و عالمان جمهوری اسلامی هستند؛ ناصالح خطاب می‌کند و شاید احساس وظیفه بکند که برای ریاست بر همین آدم‌های ناصالح کاندیدا بشود! ما تنها کشوری هستیم در جهان که رئیس‌جمهورش مردمش را بی‌سواد می‌خواند. هیچ کشور دیگری را سراغ ندارید که مشاور عالی رئیس‌جمهور آن به مردم بگوید لبوفروش! مردم ما تنها مردمی هستند که دولتمردانشان آنها را مزاحم، افراطی، کم‌سواد و مزدور می‌دانند! آیا هیچ کجای دیگر را سراغ دارید که مردمش نامحرم باشند و متن توافق کشورشان را از دهان دیگران بشنوند؟ ایران تنها کشوری است که در آن یکی از کسانی که بیشترین نقش را در کودتای ناکام سبز داشت حالا برای خودش جولان می‌دهد! جز ایران کجای جهان ممکن است سانتریفیوژ‌هایش را تعطیل کند به‌خاطر سوخت هواپیما و چه کشور دیگری پیدا می‌شود که از مثل توافقنامه ژنوی به‌عنوان شکست قدرت‌های بزرگ یاد کند؟! اینجا مهد اعتماد به پیردولتمردان بی‌اعتماد به نفسی است که قرار است اعتماد به‌نفس ملت را به‌کار گیرند! ما تنها صدا و سیمایی را داریم که چوب حراج به فناوری هسته‌ای زمین گذاشته نشده آن را تبریک می‌گوید و تنها رئیس دولتی را که با روی باز از ادب رئیس‌جمهور آمریکا تعریف کند. اینجا تنها کشوری است که سعی می‌کند اقتصاد را
با سروصدای دیپلماسی حل کند!

سلطه

بهشت بر روی زمین جهنم به پا می کند!
این جمله ایست که در یک نگاه تمام سریال سلطه dominion را که اخیرا از شبکه hbo پخش می شود توصیف می کند. سریالی که تا به حال 8 قسمت از آن پخش شده و در زمره سریال های مربوط به آخر الزمان قرار دارد. سریالی با ویژگیهای بصری و جلوه های ویژه قابل قبول که مخاطبان بسیاری را به خود جلب کرده و در لفاف داستانی به نسبت تکراری مولفه های جالب توجهی را تبیین می کند. 
داستان سریال به آینده ای باز میگردد که خدا در آن خسته شده و دنیا را ترک کرده است. مفهومی تکراری که از زمان نیچه مطرح می شود و خدا جهان و مردم را ترک کرده و یا حتی دچار مرگی مرموز شده و به شکلی دنیا و آنچه در آن است حالا به دست هر کسی که بتواند تنازع بقا را به نفع خود حفظ کند افتاده و این بشریت است که باید آینده خود را بسازد. اما این بار در نزاعی نا برابر با نیروی ناشناخته فرشتگان!
سریال ادامه فیلم لژیون است که در آن میکائیل که به نفع مردم بهشت را ترک کرده کودکی ناپاک را از دست فرشتگان نجات می دهد که قرار است بشریت را در مقابل حمله ی بهشت نجات بدهد. کودکی که بدون پدر از مادری بدنام متولد شده و در سریال بقای بشریت به او بستگی دارد.
فرزندان خدا (فرشتگان) به هرج و مرج کشیده شده اند و جبرئیل و اکثریت فرشته ها مردم را مقصر نبود خدا می دانند و مانند فرزندانی که در غیبت پدر افسرده شده اند سعی در نابودی بشریت دارند تا به این بهانه خدا به دنیا بازگردد اما میکائیل به کمک مردم شتافته و فرشتگان دیگر بی طرف مانده اند. درواقع اصل داستان همان داستان منجی است و پایان دنیا با این تفاوت که حالا فرشتگان دشمن درجه یک بشریت اند و کودک تازه متولد شده باید از چشم آنها پنهان بماند.