در میان احزاب و مخالفان حکومت حسنی مبارک گروه شاخص که نقش کلیدی در هدایت و سازماندهی مردم در جریان انقلاب اسلامی مصر را بر عهده دارد جماعت اخوان المسلمین است که نزدیک به ۱۰۰ سال پیش توسط حسن البنا پایه گذاری شد و آن را اصولاً باید زائیده اوضاع سیاسی و اجتماعی تاریخ معاصر مصر در پی رواج تفکر سکولاریسم در میان روشنفکران و آهنگ احساسات ملی‌گرایانه برای اصلاح این کشور در دوران اختتاق بعد از انقلاب 1919 مصر برضد انگلستان دانست. 
......
وی نسبت به بازتاب سخنرانیها و سمینار هایش می‌نویسد: در ماه مارس 1928 شش تن از برادرانی که در درس‌ها و کنفرانس‌های من شرکت داشتند، یعنی احمدالمصری، فواد ابراهیم، عبدالرحمان حب‌الله، اسماعیل عزو و ذکی المغربی به منزل من آمدند و گفتند: ما دیگر از این زندگی مذلت بار به تنگ آمده‌ایم، در این دیار مسلمانان هیچ عزتی ندارند و جایگاه آنها از خدمتکاران و بیگانگان نیز پایین‌تر است. ما حاضریم با نثار خون خود، ایمان و تقوای خویش در راه خدا، با تو همگام شویم. من به حدی از سخنان آنها متاثر شدم که نمی‌توانستم از زیر بار مسئولیتی که به من واگذار شده بود، شانه خالی کنم، از این رو به دعوت آنها لبیک گفتم و در همان جا سوگند خوردیم تا جان در بدن داریم در راه اسلام فعالیت و مبارزه کنیم. در آن جا کسی پرسید: چه نامی برای خود انتخاب کنیم؟ یک انجمن، فرقه، اتحادیه و... گفتم: هیچ یک! ما برادرانی هستیم در خدمت اسلام یعنی اخوانالمسلمین و پس از آن اخوان شعار خود را: الله هدف ماست، رسول‌الله رهبر ماست، قرآن برنامه ماست، جهاد و تلاش کار ماست، شهادت آرزوی ماست قرار داد.
...
جنبش اخوان شاخه نظامی (شاخه کتائب) را نیز بوجود آورد که خشنونت نظامی و ترورهای سیاسی را با هدف تغییر اجتماعی و سیاسی و علیه خشونت حکومت بکار گرفت و همچنین در جریان جنگ 1948 فلسطین در کنار نیروهای عربی علیه نیروهای اسرائیلی و نیز مقاومت مردمی در کانال سوئز در سال 1951 با هماهنگی ارتش مصر از آن استفاده نمود.
حسن البناء در تلاش برای دعوت به حکومت اسلامی مطلوب خود، ضمن انتقاد از دولت‌ها، با ارسال نامه‌ها و بیانیه‌های متعدد برای آنها، برنامه‌ها و نظرات خود را در مورد نحوه اداره مملکت تشریح کرد. از جمله این اقدامات، ارسال رساله‌ای تحت عنوان نحوالنور به سران کشورهای اسلامی و رهبران جهان عرب، بعد از انعقاد پیمان 1936 است که در آن برنامه‌های اصلاحی اخوان عنوان شده است.
اولین شعبه خارجی اخوانالمسلمین در سال 1937 در دمشق ایجاد شد که دفتر کمیته مرکزی و مسوول تأسیس مراکزی در سوریه و لبنان نیز بود. البته هر دفتر مرکزی می‌توانست با نظارت کمیته مرکزی شعباتی دایر کند.
در دهه50 میلادی، اخوان دفاتر زیادی در لبنان، سوریه، فلسطین، اردن، عراق، عربستان، اندونزی، سریلانکا و پاکستان دایر نمود و در ایران نیز همکاری نزدیکی با فدائیان اسلام داشت که منجر به ترجمه و نشر بسیاری از آثار رهبران اخوانالمسلمین در ایران شد. از طرفی در زمان دستگیری و اعلام حکم اعدام نواب صفوی و رهبران فدائیان اسلام، هیأتی از اخوانالمسلمین برای رایزنی و جلوگیری از اعدام آنها به ایران آمد.
...
در انتخابات پیشین پارلمان مصر اخوان المسلمین فرصت یافت تا میزان محبوبیت ملی خود را آزمایش کند و در مرحله سوم توانست مجموع 90 کرسی را بدست آورد، بدنبال آن بار دیگر فشار بر اخوان افزایش یافت و بسیاری از هوادارن این جنبش بازداشت شدند و تقریبا اقدامات امنیتی و سیاسی گسترده علیه جنبش اخوان المسلمین یکی از روزمرگی های دولت مبارک به شمار می رفت.
در پی قدامات دولت مبارک در عرصه های مختلف داخلی و خارجی محبوبیت اخوان در بین مردم مصر و توانایی های این جنبش از حالت بالقوه به بالفعل تغییر کرده و جنبش اخوان المسلمین به نوک پیکان مبارزه علیه رژیم مبارک تبدیل شده است.
نفرت دارد. او اولین کسی بود که عبارت « هلال شیعی » را بر سر زبان ها انداخت و از خطرناک بودن آن سخن راند و طی اظهارات خود از اینکه دولت شیعی در عراق به روی کارآمده اظهار نگرانی کرده و آن را در راستای تشکیل هلالی از سرزمینهای شیعه اعم از ایران، بخش اعظم عراق، بخشهایی از سوریه، لبنان و مناطق نفت خیز عربستان دانست. این سخنان ملک عبدالله نشان از کینه وی نسبت به شیعیان داشته و در حالی که هر روزه شیعیان بسیاری در عراق و نقاط دیگر جهان توسط گروههای تکفیری به شهادت می رسند، سخن او تلاشی در جهت آسیب بیشتر به شیعیان تلقی می شود. عبدالله همچنان نقش غیرقابل انکاری در دسایس خاورمیانه به نفع غرب دارد که از آن جمله می توان پناه دادن به منافقین،دسیسه علیه حزب الله لبنان در جنگ 33 روزه و بعد از آن، دست داشتن در ترور فرماندهان مقاومت همچون شهید مغنیه و ... را نام برد. در طی تشدید نبرد بین نیروهای مقاوم الحوثی در یمن و نیروهای دولتی این کشور نیز شاه اردن تعدادی از کماندوهای کارآزموده خود را به مناطق شمالی یمن اعزام کرد تا بدین وسیله کماندوهای اردنی در کنار ارتش عربستان سعودی و نیروهای دولتی یمن، علیه حوثی ها وارد جنگ شوند.